7
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1594
Okunma

acının ağırlığında ruhun ezilir
gözünde dünyanın sakin hüznü kalır
düşünürsün haksızlık gibi alınırsın
dertlerle konuşur hayat küsüp susarsın
alaca kuşlar biriktirip gögü izlenirsin
bir kent kalır kırılmış parcalanmış
onursuz bir aşk kalır arkanda
sıfatın ürkek bir yağmur
ciğerin kan kırmızı umutla dolu
pismanlıkların yakanı bırakmaz
ölüm gibi bir şey olur
kendine sarılıp
kendinçe düşer ön yargı mahkemem
kimse görmez , kimse bilmez
düşersin yalnızlığa icranlar ve hüzünlerle
sonra
kalabalıklardan kacıp kacıp
ona bakarsın
onun mutlu olduğu anlara
mutlu kalsın
umutla büyüsün
tutkusu olsun
ve yeşersin yaşama
sen
hep
tek
kalırsın.
yaramaz
bir
çocuk gibi
yalnız.
ve
sakat
ağır
bir
özgürçe
...
5.0
100% (10)