Gönül sarayından sürgün ettiğim,
Doladı zülfüne lal etti beni...

Sükuta gömüldü yaralı gönlüm,
Şakıyan bir bülbül dil etti beni...

Tükendi yollarım bitti umudum,
Çaresiz dertlere yol etti beni...

Meyvesiz dallara atıldı kolum,
Dikenli çalıya dal etti beni...

Kimsesiz bir garip gibi ölürken,
Ucundan tutulan sal etti beni...

Mutluca yaşarken alın terimle,
Bir deli gedaya kul etti beni...

Çakallar gölgemde nimet toplarken,
Muhtacı himmet pul etti beni...

Sevdalar gönlümde çiçek açardı,
Bir köhne virane dul etti beni...

Gözyaşlarım pırıl pırıl akarken,
Boz bulanık bir yaş sel etti beni...

Muhabbet bağının gülüydüm her an,
Uzaklardan bakan el etti beni...

Sevdanın alevi kordu gönülde,
Kapısında mecnun del etti beni

Musa DOĞRUER(Teslimi)
06 Ekim 2015