Bunca ömrümüze, özden musallat.
Terör yaktı bizleri, bıkmadık mı?
Yüreklerde korku, her yer bir sırat.
Yeteri kadar canı, yakmadık mı?

Ölümlerden başka, ne kaldı elde.
Acı feryat figan, tükenmez dilde.
Bülbül küsmüş gitmiş, kargalar gülde.
Cırtlak ses dinlemeye, bıkmadık mı?

Kandan beslenenler, yatıp kalkmazlar.
Garibin yüzüne, candan bakmazlar.
Bizi yöneten, iş bilmez aymazlar.
Ettikleri sözlerden, bıkmadık mı?

Yıllarca yalan, hep aynı terane.
Satılmışlar etti, evim virane.
Ölenler öldüler, kalan avare.
Cennet yalanlarına, bıkmadık mı?

Teröre aldanıp, halay tutanlar.
Beş altı kuruşa, vatan satanlar.
Karnından konuşup, yalan atanlar.
Soytarı rezillerden, bıkmadık mı?

Amerika İsrail, din tacirleri.
Maşa yaparlar hep, şu fakirleri.
Para diyenlerin, boş zikirleri.
Abdestsiz imamlardan, bıkmadık mı?

Ölüyor sürekli, Mehmetler şehit.
Bizde ölüyoruz, yaradan şahit.
Kim ister genç yaşta süslü bir lahit.
Şekilli siyasetten, bıkmadık mı?

Birlikte olmanın, zamanı geçti.
Pare pare herkes, safını seçti.
Şekeri şerbeti, içenler içti.
Zıkkımın zıkkımından, bıkmadık mı?

Yaşlar tükendi, gözler kurudu.
Kimsenin kalmadı, elde umudu.
Terör yıktı bizi, cana okudu.
Zamansız ölümlerden, bıkmadık mı?
*
ODABAŞI bittik, yok dermanımız.
Dünden yazılmıştır bak fermanımız.
Ne yatak kaldı ne de yorganımız.
Ayakta uyumaktan, bıkmadık mı?

şuayipodabasi
22.06.2017/Kepez/Ç.Kale