3
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
1030
Okunma
aşk...
yokluğumun derin kıyılarıdır.
mavilikte
sesizce uzanan
kum tanelerinde
zarifce esen rüzgar
gül yapraklarında
buram buram seffaf
damlacıklarda derin giz
yorgun duran gece
omuz kafesindeki ince cırpıntı
kacıp kacıp yürekten
ruha üfelenen yankı
alevlerinde tütsu sevgi
bir bakışı ile
icimi yanarak
duman eyleyen
küllerimde yeniden doğan
aşktır
ölümden daha cok yaşatılan
ruha üflenen sarmasık ucukluk
delice bir yankı kaybolup geri gelen
tutunmak
derin yarda
son durak
yokluğunda
hoş
varlığında
hoş.
...
5.0
100% (13)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz