Uykuya her dalışımda,
Bir kâbus misali,
Bitiveren sensin yanı başımda,
Geceler boyunca,
Girmeyesin düşlerime diye,
Gözlerime mil çekesim geliyor…

Ne gece olsun, ne güneş doğsun,
İstemem kâbus dolu rüyaları,
Can çekiştiğim görülmesin diye,
Ölmeden mezara giresim geliyor…

Güneşin her doğuşunda,
Güne inat can çekişen ben,
Dipsiz bir kuyunun dibinde,
Cehennemi yaşayan yine ben,
Yandığım görülmesin diye,
Bedenime set çekesim geliyor…

Uykularım bölük pörçük,
Ruhum bin bir parçadır şimdi,
Her bir parçamı yerlerden toplayıp,
Başımı taşlara vurasım geliyor…

Her yer zifiri karanlık,
Nereye kayboldu güneş?
Nerden çıktı bu sallantı?
Yoksa kıyamet mi kopuyor?
Etlerim lime lime, ruhum azapta,
Allahım! Allahım!
Bana neler oluyor?


Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
10 Mayıs 2007-Beylikova/ESKİŞEHİR

kâbus: sıkıntı, korku veren
bölük pörçük: bütünlüğü olmayan, parça parça.