adam, kadını omuzlarından sarsarak,
kendine doğru çekti,
anlamıyorsun beni,
anlamak da istemiyorsun,
sen hiçbir şey değilsin!
asla olmadın!
bundan sonra da olamazsın!
ama sen benim...
sen benim...

-kadın, adamın sözünü kesti-
tanıyamıyorum seni,
benim tanıdığım adam bu olamaz,
hayır, asla olamaz!
sözlerinle canımı yakıyorsun,
yaklaşma! uzak dur benden!
gözümde daha fazla küçülme,
sen ne kadar ön yargılı,
basit bir adammışsın,
bitti, bitti!
her şey bitti,
sana saygı duyuyordum ama,
o da bitti, dedi

bana değil,
ön yargılardan söz edene bakar mısın,
biten bir şey yok,
bu daha başlangıç,
noktayı koymadan önce,
müsaade et bitirmeme,
son sözümü söyleyeyim,
afra tafra yapmayı bırak,
saygıyı da bırak,
sevgi olmadan saygıyı ne yapayım,
bu dediklerine seni pişman edeceğim! dedi adam

bırak bu kelime oyunlarını oğlum!
hem suçlusun, hem güçlüsün,
şimdi de tehdit, öyle mi?
çirkin yüzünü de gösterdin bana,
kendine gel artık,
susmalısın bence,
ama ondan önce yakamı bırakmalısın,
git, git buradan git,
yaklaşma yanıma,
ve bir daha asla yanlışlıkla da olsa yoluma çıkma!
dilerim Allah’tan son gidişin olur da,
dönüşün olmaz, dedi kadın

olmaz olmaz deme,
olmazlar da elbet olur,
tüm oyunlarda, tüm kelimelerde,
içinde senin olmadığın bir huzur,
bir mutluluk, bir saltanat düşünemiyorum,
çünkü senin olmadığın her yerde hiçlerin de,
şeylerin de değeri yoktur,
hatta zaman bile geçmez,
sen varsan, her şey güzeldir,
çirkinlikler bile ay parçası yüzünde güzelleşir,
tatlı dillerinde karlar erir,
senden sonra ‘’bir’’ gelir,
birden önce daima sen,
sonra kim gelirse gelsin,
beni enterese etmez,
ama senden sonra birisi de gelmez! dedi gülerek
ve ekledi,
ama sen benim…
sen benim….
her şeyimsin!
şekerimsin!
biricik sevgilimsin!

kadının gözlerinden yanaklarına doğru,
yaşlar süzüldü,
adama dudaklarını uzattı,
hadi dedi,
hadi beni erit!
adam, kadını kucakladı,
sevgiyle bir buse kondurdu,
bir buse daha,
bir buse daha,
bir buse daha,
tuza, şeker karıştı,
sabaha kadar,
buzlar eridi…

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
23 Ocak 2018, Saat:23.55, Isparta

afra tafra : çalım, gösteriş, fiyaka.
enterese: ilgilenmek anlamına gelen "enterese etmek" kalıbında geçer.