(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Karamsarlıklar keşke olmasaydı. Niye? diyeceğim de; sorma demişsiniz. Sormak da isterim, neden?????? mısralarda kalsın hüzünler. Nedenler olmasaydı sorulacak sorular da olmazdı. önce şu karamsarlıktan kurtulmak lazım. kurtulun o halde siz de. demekle de olmuyor. bahar gelince çiçek açacak ağaçlar, kuşlar neşeyle ötüşecekler, arılar vızır vızır uçuşacaklar, kelebekler rengarenk kırlarda dans edecekler, güneş ısıtacak, nisan yağmurları yağacak, topraklar yağmura doyacak, her yerde rengarenk çiçekler açacak, ılık ılık rüzgarlar yanaklarımıza buseler konduracak, bunları bilmek, baharı özlemle beklemek bile ne güzel. hep soğuk olmaz ya, elbet yaz da gelecek. karamsarlık niye? insanın en sadık dostu yine kendisidir, unutmayın, az eşya, az insan... reçetesi budur. kalabalıklar başımızı ağrıtır, trafik de öyle. güzel şeyler düşünmeli insan. sağlığımız en büyük servetimizdir tebessümlere paha biçilemez.
Hayır... kabul etmiyorum. İnsanın başına her şey gelebilir, hastalanabilir, uzuvlarını kaybedebilir, bu demek değil ki fakirdir bu anlamda. Önemli olan ruhumuzu korumaktır. Tüm olumsuz düşünceleri kafamızdan atmaktır. Mutlu olmanın yollarını bulmalı insan. Aramıyoruz ki. Tembel tembel oturuyoruz. Oturdukça da hareketsiz kalıyoruz. Örneğin gözlerim kör olabilirdi, ayaklarım ya da ellerim de olmayabilirdi. Sağır ve dilsiz de olabilirdim. Bunların çözümlerini elbette bulur, eksik yanlarımı bir şekilde tamamlardım. Hem kulaklarım duymazdı çirkin sözleri. Kuru gürültüleri. Görmezdi gözüm çevremdeki olumsuzlukları. El veya ayaklarımın olmayışı yatağa bağlı yaşayacağım anlamına gelmezdi ama. Mutlak buna da bir çözüm bulurdum. Akıl sağlığım da yerinde olmayabilirdi. İşte buna bir şey yapamazdım.
Servet biziz ya. Kendimiziz. Siz de bu anlamda bir servetsiniz. Paha biçilemez bir servet. Söyleyin bana, örneğin gözünüzü sizden isteseler karşılık olarak ne isterdiniz? ya da elleriniz, ayaklarınız için? paranın gücü mü, sağlığın gücü mü önemlidir? ya da hiç haz almadığımız, hoşlanmadığımız birisi dese ki, '' buyur işte para.. deste deste. karşılığında tüm zamanını bana ayır.'' dese. Örnek tabi. Kaç gün dayanabilir ki insan böyle bir işkenceye? parası batsın deriz.
Örnekleri çoğaltmak mümkün. Amacım ders verir gibi bilgiçlik yapmak da değil.
Yaşıyorum, nefes alıyorum, şükür diyorum.
Karamsarlıklar olmaz değil, mutlaka olacaktır da. Robot değiliz çünkü. Ama bu demek değil ki ölü bir bedene sahibiz. Elimizde her şey. Mutlaka ama mutlaka her şeyin bir çözümü var, tecrübelerim bana öğretmeye devam ediyor.
Hayır... kabul etmiyorum. İnsanın başına her şey gelebilir, hastalanabilir, uzuvlarını kaybedebilir, bu demek değil ki fakirdir bu anlamda. Önemli olan ruhumuzu korumaktır. Tüm olumsuz düşünceleri kafamızdan atmaktır. Mutlu olmanın yollarını bulmalı insan. Aramıyoruz ki. Tembel tembel oturuyoruz. Oturdukça da hareketsiz kalıyoruz. Örneğin gözlerim kör olabilirdi, ayaklarım ya da ellerim de olmayabilirdi. Sağır ve dilsiz de olabilirdim. Bunların çözümlerini elbette bulur, eksik yanlarımı bir şekilde tamamlardım. Hem kulaklarım duymazdı çirkin sözleri. Kuru gürültüleri. Görmezdi gözüm çevremdeki olumsuzlukları. El veya ayaklarımın olmayışı yatağa bağlı yaşayacağım anlamına gelmezdi ama. Mutlak buna da bir çözüm bulurdum. Akıl sağlığım da yerinde olmayabilirdi. İşte buna bir şey yapamazdım.
Servet biziz ya. Kendimiziz. Siz de bu anlamda bir servetsiniz. Paha biçilemez bir servet. Söyleyin bana, örneğin gözünüzü sizden isteseler karşılık olarak ne isterdiniz? ya da elleriniz, ayaklarınız için? paranın gücü mü, sağlığın gücü mü önemlidir? ya da hiç haz almadığımız, hoşlanmadığımız birisi dese ki, '' buyur işte para.. deste deste. karşılığında tüm zamanını bana ayır.'' dese. Örnek tabi. Kaç gün dayanabilir ki insan böyle bir işkenceye? parası batsın deriz.
Örnekleri çoğaltmak mümkün. Amacım ders verir gibi bilgiçlik yapmak da değil.
Yaşıyorum, nefes alıyorum, şükür diyorum.
Karamsarlıklar olmaz değil, mutlaka olacaktır da. Robot değiliz çünkü. Ama bu demek değil ki ölü bir bedene sahibiz. Elimizde her şey. Mutlaka ama mutlaka her şeyin bir çözümü var, tecrübelerim bana öğretmeye devam ediyor.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
