Sana bir şiir yazdım
Derin bir mağaranın içinden
gelen bir sesti oysa benimkisi
bundan tam yedi yıl önceydi
boş kalabalıkta oradan oraya savrulan bir bendim
ve kendim
zehirli arkadaş çevresi ve boşa geçirilen vakitler
şimdi ise hiç bilinmeyen haller
maskeli bir baloydu hayatımın özeti
o zamanlar
herkeste bir beylik havası ve fakat boş beyinler

Yaşamak umurumda mıydı sanki
kalpak vücutlu insanlarla dolu odalarda
ağzımdan içre dökülen kusmuklu sular sunan saki
kendimde değildim çoğu zaman vahim boğucu bir efkar vardı bende
bir cigara yakıyordum bozgun saatlerin kemendinde
karanlık seviyorum o zamanlar gece istiyor ruhum
gam alıyorum iri dudaklı kadınların boyunlarından
şeytanla yatağa giriyorum pisipisine

Nerden takıldım bilmiyorum
köpek salyalı mahlukların peşine
iğrenircesine bir delirti hali yine ve yine
bacaklarım patlarcasına kaçıyor şehirden bir zaman
arkamda gergin suratlı insanların sesi kalıyor
duruluyorum bir vakit soluk alıyorum
beyaz suratlı bir gelin geçiyor
nehirden
işte bu sendin.

Halk önceleri karşı çıktılar buna
beynimde döğüşen sancılar kalıyor
tek bir sözde ayağa kalkıyorlar
neşter gibi keskin sözler
bereket akıtıyor yanık tenimden
tütsü kokulu odadan içeri
direnişe geçiyor ellerimiz
ruhlarımızda kapanıyor kepenklerimiz
her an semadaydı gözlerimiz
aşka hoyrat kurallar koyuluyor tarafımızdan
bazen salık veriyor mahkeme
çaresizlik içinden çıkan şartlı tahliye ile

Resimler çektirirdik
anılar defterine konmak üzre
sen bakmazdın çoğu zaman
biten günün hemen ardından çağırırdım
melekleri seni görsünler diye uzaktan
ve bugün şiirimi tamamladım
işte bu sendin ve ben aydım.