Her akşam
İkindi rüzgarının yaraladığı güneş
Bir daha gelmeyeceğine
Yeminler ederek giderdi
Başka karanlıkları yırtmaya
Sonra
Her defasında
Bozup yeminini
Sabaha yine gelirdi "sokağın tavanına"

Boyacı sandığına yüklediğim çocukluğumu
Altı delik ayakkabılarım götürürdü
İki odanın duvarlarına
Annemin
Tanrı ayetleri astığı evimize

Tarhana kokardı zaman!

Ağrıyan yanımızda
Solumuzdan uyumayı öğütlerdi ninem
Kendi ise
Hiç
Uyumazdı
Ninem
Korkardı ölümden

Ki;
O zamanlar kızıla boyanırdı
Evlerimizde geceler
Herkes
Solundan uyurdu
Düşlerinde
Orak/çekiç üreterek
Düş ç/alanlar gelmeden önce

Sonra
Zamanın eskiyen bir takviminde
Solumuzdan
Ç/alınan düşlerimizin ertesinde öldü ninem

Ve
Ben
Ne ninemi unuttum
Ne de solundan uyumayı
Ölüme inat

Bunca zaman...

Taylan KOÇ

Paylaş:

17 Beğeni

+9 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (11)

5.0

91% (10)

4.0

9% (1)

Kızıl zamanlar.... Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Kızıl zamanlar.... şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Kızıl zamanlar.... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

S a u d a d e, @s-a-u-d-a-d-e

23.1.2018 00:39:47

4 puan verdi

Kimi şeyler hep kalır akılda vede sol yanında insanın...
aile gibi,
çocukluk gibi...
Geçmiş Geçmez ...
Saygılar...

Nef', @nef-

22.1.2018 21:49:28

sevdim ben

Işık Mehmetali, @isikmehmetali

22.1.2018 21:45:07

5 puan verdi

Anlamı ve anlatımı güzel şiirdi
Kalemin susmasın
__________________________Selamlar

Etkili Yorum

VAZO, @vazo

22.1.2018 16:23:44

5 puan verdi

Boyacı sandığına yüklediğim çocukluğumu
Altı delik ayakkabılarım götürürdü
İki odanın duvarlarına
Annemin
Tanrı ayetleri astığı evimize

"Tarhana kokardı zaman! " ne güzel bir imge.
Oyuncağı olmayan boya sandığından başka ve zamanın eskiyen takviminde
sol yanında düşlerini sallayarak uyuyan incinmiş çocuk şiirin içinde ve sadece
yaşanan o anda kalıyor.Çocukluğu gibi geçen zamanda,nine'de geri gelmiyor.
Hep çocuk kalsaydık dünya'da,kötülük olur muydu.?Hiç birimiz masum değiliz.!
Cennet meleğiniz,nine'nizin,yeri nur,mekanı cennet olsun.Her ölüm erken
ölümdür.Hüzün her yürekte aynı renk.Tebrikler...Şiirle...