Kayalıklara çarpıyor,
Dalgalar sürü sürü yalnızlığımı azaltıyor.
Köpürüyor elimde kaybolan ışıltım,
Martılar uçuyor beyaz hayalleriyle,
Titriyor bedenim, kayalıklara koşuyorum,
Bir martı oluyor ruhum,
Koşuyorum engin denizlere,
Sislere uyanıyorum,
Dağıtıyor öfkemin isyanını bu gölge,
Bir yokuş kokuyor anbean,
Kayalığına sığınıyorum ürkerek,
Güneşe aldanıyorum,
Soğuk bir rüzgar vuruyor yüzüme,
İnsanlığımı bağırıyorum bir şiir gibi,
Kendimi düşünüyorum,
Bakıyorum en masalsı cümlelere,
Usul usul süsleniyor bütün kemerler,
Yalnızlığın geçişini izliyorum denizlerden,
Bu yelken sallanıyor uzaklarda,
Bir söz...
Aklımı alıyor birden,
Yorgun olmasam diyorum, diyorum,
Bir kez daha çarparım kayalıklara.
Bir an öyle kuralsız, bir an bile öyle bensiz,
Solumayı düşlüyorum umarsız sözlerden uzak.

Sabahın erken saati oluyor,
Gözlerim o eski türkülerden hala yorgun,
Bir hayatın uçurumunda yine özlüyorum,
Seslerin öyle kayalıklara esişini,
Aldırmıyorum umutlara yalan söylemeyi,
Yürüyorum sahillere taş atarak,
Bir şiir soluyor gözlerim,
Yine kayalıklara çarpıyor yüreğim.

Akhisar/ 1 9 Ocak 2018