4
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1266
Okunma
Araf Arkası
Kızılımsı gömlek giydim şafakta,
Vuslat çetin, geçilecek yol var da.
Koşarım bir o yana, bir bu yana,
Bilmeyenler isim koydu: boş sevda...
Oysa ki, muradım umutlar dermek,
Mazluma yetişip yoluna sermek.
Ademoğlunun işiyse bakınmak,
Tanıdık ses duymak, bir dost görmek.
Bilen bilir: bu yol çetin yoldur.’
Taşlı olsa da, umut da boldur.
Boşluğa gidilse de her adımda,
Cömertin kâlbinde acısız hâldir.
Yolun mesafesi kaş göz arası,
Öyle ara ki zalimin yarası.
Bir bilmece için diller sayıklar,
Bir varmış bir yokmuş: Araf arkası...
16.01.2017
MCİO
5.0
100% (8)
Cevap Yaz