Arkamızda altı boş bir dağ vardı;
Güveniyorduk Ona, çocuk yanımızla
Bilmiyorduk altını, ardını
Küçücük ellerimizle papatyalar topluyorduk
Biz saklambaç oynuyorduk,
Sırtımızdaki kambur yükle
Biz koşuyorduk ayağımızdaki zincirle
Biz sadece uyuyorduk gürültülü bir kalabalığın içinde
Hangi yanımız eksikti?
Farkında değildik
Hangi yanımız kırıktı?
Hangi yanımız silikti?
Biz görmüyor!
Umuda sarılıyorduk sımsıkı
Binbir parçaya bölünmüş umudu toplayıp;
Asıyorduk en güzel renkli duvara
Biz çocuktuk!
Ama biliyorduk
Düşünüyorduk elbet bitecek
Direniyorduk gelip geçecek
Biz boynu bükük oyunlar oynuyorken
Kalbimiz yarım atışla
Ayaklarımız yarım, kollarımız yarım kulaçla
Biz oyunlar oyunlar oynayıp
Yeniyorduk yarım yanımızla
Dualara sarılışımızla
Biz hayaller kuruyorduk tüm inancımızla
Bedenimiz küçük, yüreğimiz büyüktü kocamandı
Öyle kocamandı ki korkularımızla
Sızılarımızla; ayaklarımıza dikenler bata bata koşuyorduk durmadan
Okuyorduk öğreniyorduk inadına
Susmadan !
Biz cocuktuk ama biliyorduk
Acının tadını, korkunun karınlara giren krampları
Ve bir kula kul olmanın sancısını...
Neden demiyorduk
Ne haddimize
Sadece direniyorduk
Küçücük boyumuzla;
Bazen eş, bazen anne ,bazen bir abla, bazen dost oluyorduk
Bir deliye!
Biz çocukken cocukluğumuzu arıyorduk
Biz çocukken çocukluğumuza yanıyorduk
Biz çocukken ezber bozuyorduk
Bütün çocuk şarkılarını siliyorduk hafızamızdan
Türkülere ağlıyorduk !
’’Biz kolay gelmedik bugünlere, bazen yaşlı yastıklara sarıldık, bazen birbirimize...Olsun biz hayatı böyle sevdik, yine de şükür bugunümüze’’

Bir Elif Miktarı 🍃