İsyanım , sitemim , çırpınışlarım sana değil artık
Sevdiğim ,
Aşkım ,
Her şeyim dediğim sevgili..
Bizi bu hallere koyan , sürgüne yollayan
Gençliğimizi , ömrümüzü , bizi biz yapan her şeyi alan hayata....

Hayallerimiz vardı senle sevgili , herkesi kıskandıracak…
Yağmur altında yürüyüp ıslanacaktık ,
Gecelerin karanlığını yenip , güneşin doğuşunu izleyecektik..
Aşk şarabını kana kana içip sarhoş olacaktık
Güne senle başlayıp senle bitirecektik..
Ama hayat işte hepsini aldı gitti..

Geçen günler , giden yollar
Hep sana çıkarması gerekirken ,
Hep hayatın çetrefilli yollarına götürdü beni…
Bana kalan ise ;
Acılarım ,
Sıkıntılarım ,
Dertlerim ,
Beni benden alan her şeyimi koydum heybeme gidiyorum boşluğa doğru..

Kimseler kızmasın bana ,
Ben seçmedim bu yolu.
Hayat görürdü beni bu yollara.
Yorgunluğum , ağır aksaklığım ,
Saçlarımın akı , gözlerimin feri
Hep bu yolda darma duman oldu ..

Oysa yenmek gerekti bu acımasız hayatı
Ama
Yenemedimmm…

Acaba hayat bize oyun oynuyor olabilirmi….


Yaşamak istediklerim , yaşayamadıklarım , yaşatmadıkların ,
Hep senin suçun hayat..
Beni öyle bir yere sürüklüyorsun ki
Sanki ;
Sınırlı olmayan zamana
Sınırlı olmayan mekana götürüyorsun beni
Ey hayat..