Ömrüm gün geçtikçe yokluğunda eriyip giderken
Gidişinin ardındaki beni hiç mi merak etmedin..
Bak bugün yine gönlümü susturamıyorum..
İlle de sen diyor her atışında bana
Yoruldum artık bu yükten


Oturdum gecenin gölgesinde yaktım sigaramı
ve
Seni içtim durmadan , ışığı görene dek..
ama
İçimdeki karanlığın ne kadar büyük olduğunu bilmeyeceksin..

Bu demlenişler nereye kadar bilmem..
Seni senden çok yaşarken ,
Kendimi göremez oldum..

ve
iç sesinle
Nasılsın dedin
Yoksun dedim duymadın
Çekindin yine sordun nasılsın diye
Yoksun dedim haykırdım yine duymadın
Korktun sordun nasılsın diye
Sen hiç olmayacaksın dedim duymadın sessiz çığlığımı

nasılmıyım şimdi
ürkmüş bir şekilde köşeye çekilmiş yüreğim
bunları diyor sana................
ceketimi yağmurlara astığımdan beri , tehlikeli şiir yazıp dünyaya sataşır halde (alıntı)
işte bu senin eserin…