Karanlık yolların gecesinde ,
Usul usul gidiyorum yokluğa doğru .
Kimseler olmasın artık yanımda .
Beni ben yapan değerler ,
Teker teker yok olmaya başladı …

Kaldırımlar üzerindeki izlerin ,
Duvarlarımı ıslatan göz yaşların ,
Penceremi döven yağmurlar gibi yüreğime akan göz yaşların ,
Sadece senin gördüğün Yeşile çalan yosun gözlerim ,
Üzerime sinen kokun ,
Hayal alemine götüren o büyük sevgin ,
Tek atımlık şu garip yüreğime ,
Çiçekler ekiyorsun , yeşermeyeceğini bile bile ..
Gelmeyeceksin biliyorum düşümdeki sevgilim !!!
Yüreğinden yüreğime ;
Senden bana gelen Ne varsa , darma duman oldu
Bir mum alevinin isinde kaybolurcasına …

Yorgunluğum yalnızlığımı dövmeye başladı ,
Sevgiye , sevgiliye dair içimde ne varsa ,
Tel tel dökülüyor artık bedenimden toprağa doğru …


Uçuşan kuşların özgürlüğünü ,
Yeşeren ağaçların dallarını ,
Uçsuz bucaksız mavilikleri ,
Yürüdüğümüz ıslak kaldırımları ,
İzlediğimiz doğan güneşimizi ,
Sıraya soktuğumuz anılarımızı ,
Can kırıklarının eşliğinde ,
Silik bir şekilde akıyor gözümün önünden …..

Korkuyorum artık bakmaya..


Sorguluyucularımın sorguluyucuları ,
Yormayın artık beni ,
Kesin cezamı kırın kalemimi …

Aldığım her nefes ; nefessizliğim oldu içimde…


Gidiyorum artık sevdiklerim ; hiçlikten hiçliğe doğru .
Bu kahpe hayat sonunda bıktırdı kendinden..
Veda etme zamanı gelmiş ,
Dost bildiklerim ,
Arkadaşlarım ,
Annem ,
Babam ,
Yüreğime dokunan tüm güzel insanlar ,
ve
Titreyen göğüslerine sarıldığım sevgilim ….
Yeni bir hayatta ,
Yeni bir yaşamda ,
Tekrar seveceğim ,
Beni ben yapan bu güzellikleri ..

Ayrılığın melodisi çalmaya başladı.
Notaları bozmayalım ,
Sessizce sessizliğe karışalım…