2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1264
Okunma
Kan kırmızısı gözlerin,
Dalgın sessizliğe,uzaklara yürüyor.
Çok yük var dilinin ucunda,
Dudakların öfkene perde,sadece titriyor.
Kışa bulanmış üstün başın,
Hiç umurnda değil,ilk baharı beklemiyorsun.
Galiba ilk kez aldatılmışsın,
Alışırsın,ya da alışma dilim kurusun.
Nasıl hayal etmiştin biliyorum,
Biraz sevgi,saygı ve anlayış,
İlk başlarda vardı şimdi ne oldu? diyorsun,
Üzgünüm o zamanlar açtı,şimdi doydu.
Aynaya bile güçsüz bakma,
Yansıman korkutmasın gözlerini.
Sakın dosta bile sırrını açma,
Çok soğuk olur ihaneti.
Vagif Seyyah
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz