Ayazda kalmış bir gül gibi titriyorsun orada
Günlerdir aç susuz bir vuslata kilitliyken gözlerin
Nasıl dönüşüyorsun terk edilmiş bir köye
Senden uzaklaşıyor kalp atışların
Tanınmaz oluyor cüzdanındaki son resim

Çok geçmiyor ki
Narin bir uğultu örsünde dövülüyor
sensizliğin.İçin dışın gürül gürül
akan kaygılar ırmağı
Sürükleniyor çöllere doğru dilindeki serçeler

Yani
Tutuşsa da yollar yüreğine çöreklense de
imgesiz arayış şiirlerin
Denize saplanan batık gemilerden
ayrık değildir
Kanar da kanar sözcüklerin

Geceye dökülen tütsülerden kurtulan
acılar karayel olup çarpar sütunlara
Bir akrep kendini tüketmek için daraltır durur
Çemberini

Çok geçmeden kurur şakağındaki
o bildik gülümseme
Ne sen görürsün ne ben söylerim asuri
sütunlar altında ezilen düşlerinin
İlkyaza küskün olduğunu

Şimdi
Pencere pervazının hemen yanı başında
Daha kırık dökük bir kafes
Parmaklarının tutmakta zorlandığı tan goncası
Basamakların birine ilişmeye çalışan
bilmem kaç yıllık kimlik kağıdın…

Açmaz meryem bahçelerinde
mavi yeşil sardunyalar
Tokat fena halde inmiştir
Toprağın kara gözüne karışık bir kez

Neylersin neylersin…