1
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
1189
Okunma
baş düşünüründen yasak emen gece
görüşemiyoruz sıkça
sıkılan duvardan can renk çıkmaz orası iyi
buradan boşluğa akan portreler
kızıl örtüsüne orman uyuttu zaman
nehir aslında gök yüzü
akan şeylerin ruhunu takip
bedensiz konuşmalar geçiyor bazı aramıza
unutup uzanan dağ var dilini
eteklerini toplama sanatı bir ağacın topraktan
ocak ıslığına benzeşen ateş olunuyor
eğriliğini uzak dergahlara taşıyan sırt
küçük taşların ruhu titriyor istemsiz
mumvari dirilenlerin sayısınca fısıltılı alev
o avuçtan bu avuca
şarkısını yenilemeyen dekoltesine derin
kaburgalarını saymak bilinmezi geçen bulutun
merdivenler kimindi- kimdi özüne şarapnel
topuğu kırılan yüksek adım
görüşemiyor söz aslının yüzüne
gamzesini de omuzlayıp giden çocukluk
0109
5.0
100% (7)
Cevap Yaz