Tanrı hiç bir organını
Eksik yaratmasın canlıların,
Yaratmasın insanoğlunu eksik,
Çünkü neresi ağrırsa canı oradadır
Ciğerinde, yüreğinde, karnında
Dişi ağrıdığında ağzında,
Kafası ağrıyorsa beyindedir.
Körlük mü? Çok kötüdür, çok……
Sağır, dilsiz ondan iyi mi ?
Hele hele felç, yatalak, mongol.
Hastalanmasın insan,
Çürümesin tek bir organı
Düşmesin hastanelere yolu
Yine de yokluğu aranmasın doktorların.
Ílaçlar, haplar, iğneler iyi değildir,
Vücut kendi eksiğini kendi gidersin.
Kanser, Verem, Aids uğramasın kapımıza,
Anam, anam.….!
Of anam…, şuram ağrıyor demesin çocuklar.
Bebeler acı içerisinde kıvranmasın gün boyu
Derisi çizilmesin, tırnağı kırılmasın
Eksik doğmasın insanlar
Ömür boyu, yitirmesin en küçük organını,
Ne gözlük takmak zorunda kalsın
Ne de topal değneğiyle yürüsün.
Dünyadaki tüm insanlar,
Sağlam doğsun
Sağlıklı yaşasınlar.

SÖZÜN ÖZÜ: Hastalık sağlığı, fenalık iyiliği, açlık tokluğu, yorgunluk istirahatı güzel gösterir.
Not: Bu şiirimi (1933-2004) merhum sanayici Sakıp Sabancı’nın oğlu Metin Sabancı’ya ithaf ediyorum.