Her gün mavra, her gün yalan,
Duya duya ben usandım.
Makbul oldu yağma, talan,
Diye diye ben usandım.

Sazan mı çok? yayın mı çok?
Sahne mi çok? Oyun mu çok?
Öküz mü çok? Koyun mu çok?
Saya saya ben usandım.

Attığımız tafra garip,
Mide delik, safra garip,
Tencere boş, sofra garip,
Doya doya ben usandım.

Padişahım sen çok yaşa,
Tenkit ne ki sümme haşa,
Vermediler boşu boşa,
Koya koya ben usandım.

Yan, yandaşın işi tıkır,
Tok öğretir aça şükür,
Sofra yoksul, lokma fakir,
Yiye yiye ben usandım.

Fırsatı ganimet bilen,
Çaldı, çırptı başa gelen,
Her çayırda akrep, yılan,
Yaya yaya ben usandım.

Karnım tok bu ayarlara,
Kinim koyun yayarlara,
Sosyal ağda hıyarlara,
Kıya kıya ben usandım

Metin talim et kömbeye,
Üfle artık bu lambaya,
Hayalleri tozpembeye,
Boya boya ben usandım.

01.01.2018
Metin AYDOĞDU