1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
628
Okunma
Bu aralar,
Kendime bile anlatamadığım acılarım duruyor şurda,
Her birinin altında imzan.
Göğsüme vuruyor işte yokluğun,
Yarım kalan bir kalbin
parçasını koyuyorum satır sonlarına.
Ve anlatamıyorum bunu hiç bir şiire.
Ya eksik kalıyor,
Ya da çok fazla.
Yazdığım hiç birşey dokunmuyor sana ama,
Bu ah’ım sırattan geçiyor.
Kesiyor ayak bileklerimi yağmur.
Takılıp düşüyorum olduğum yere.
Aslında bu bir şiir değil,
Herşey sahi,
Ve olduğu gibi anlattım hayat hikayemi küçük bir serçenin göğsüne...
Şimdi seslerde kesildi,
Uğultusu ellerim’de kaldı yarının.
Üstelik vakit çok geç.
Ve sustukça,
Daha çok üşüyorum
Duy beni...
Özge Özgen
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz