siyahı bürünür
mavi kent,
bakarken bir otobüs camından dışarı.
yol alırsın bir kentten bir kente.
ışıkların güzelliğini tanıdım yollarda.
burada önce bir uğultudur uzaktan gelen.
öteki bahardan kalan ağaçların,
rüzgâr eşliğinde söylediği ilahidir anlarım.
sonra bir renk cümbüşüdür uzaktan görünen.
mavi desen
mavi yeşil desen
yeşil,
sarı desen sarı.
mavi kentin ışıklarıdır onlar.
akşam olurken
güneştir izlenen ufuktan.
her
gece ay ve
yıldızdır izlenen semadan.
bir sahil kordonundan başlar,
sonsuz bir yol ışığına doğru devam eder.
mavi kentin ışıklarından geçer,
kara kentin sokağında sona erer
Mesut Tütüncüler 2000