Daima doğruluk öğüdü verdin
Onuncu köyden de kovuldum baba
Hani sabrın sonu selamet derdin
Sabırla hüsrana boğuldum baba

Zamansız giderek üzdün ya beni
Giderken şöyle bir süzdün ya beni
Hep umut ipine dizdin ya beni
Koptu ip, toz gibi dağıldım baba

Çok sevgi ürettim ben yiyemedim
Sevda hırkasını hiç giyemedim
Var iken kimseye yok diyemedim
Her yüze gülene sağıldım baba

Kimi korkak dedi, kimi kör, bana
Bilmezler, söz verdim yaşarken sana
Bir kere uyup ta ben deli kana
Coşmadım, hep ığıl, ığıldım baba

Rakip sağlamadım elle yarışıp
Dosta ağlamadım küsüp, barışıp
Akıp, çağlamadım sele karışıp
Tarlada biriken çağıldım baba

Talihim gülmedi, perişan halim
Ben iyi olsam da insanlar zalim
Onca yıl savaştım bitti mecalim
Mum gibi dibime yığıldım baba






sağılmak :1- yönelmek, akıp kaymak.
2- (mecaz) kullanılmaya göz yummak, kendinden vermek.
ığıl, ığıl :Sakin akan su.
çağıl : Tarlada biriken taş yığını.