10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1441
Okunma
esme!
gürleme!
lanetlenmiş topraklarımın
zelzeleli yıkılışları arasında
-hiç tanımıyormuş- gibi
bırakma beni!..
gün gelir,
bugün geçer...
ben ki, zaten asılmışım kendi içimde
buhranlı türküleri adım bellemişim
şakaklarımdaki ışıltılar
yüzümdeki yıkıntılar yıllar değil!
kocaman yalanların içindeki
kocayan doğrular!
dün batar,
bugün doğar...
anla beni!
mezar taşına dönüşmeden...