Ağustos sonunda bahçem

Güneşi benden önce uyandırır
Geceyi sevinçle uğurlarsın kapıdan
Ağustosta bahçem yürüyor eylüle ölümsüz
Temmuzdan kalan görkem
Ve sonbahara yürüyen sararışíyla doyumsuz.

Serçeler şarkılarını söyler
Aralık ta aşk elbisesini giyer çıplak
Ve yeniden doğmak için ölür
Hazin son

Rüzgarlar türkü söyler
Kalbinden geçerken
Veda şarkıları
Meyveler en gururlu marşlarıdır
Eylül girişinde
En sararan notaları ile.

Bahçıvanı benim bu güzel bahçenin
Bir tarafta sararan zaman
Az ötede indına hala
Güneşi öpen yıldız çiçekleri

Ben veda etmeden hiç hüzün saçmaz
Güneş ve su dostlarıdır vazgeçmez

Ve iste geliyor eylül
Akıyor hergün seviştiğim bahçenin içine
Leylamla aldattığım çiçekler
Bıraktığım zamanda kal
Kokunu birazda kendine sal

İste duyuyorsun ya kuş seslerini
O bir veda şarkısıdır
İste görüyorsun ya sararan yaprakları
İşte ölümün ayak sesleridir.