Kalbine Şiar Cennet
Bir düş düşün dedi şair,yıllar önce
Geçmiş gelecekte ölecekti
Gözler kalpte secde edecekti
Kısve, kendiyle kendini eleyecekti
Yıllar geçtikçe...


Bir kalp düşün saflığı betonarme boyutlarında bir avcılık
Yüreği geyik boynuzlarında avlanmış bulunur,bulunmadık
Hayallerin ilk eşiğinde,kalbin ilk secdesinin son dönüşünde
Sen gidince ,sen gelince:
İlk baharı bağbozumu gibi beklemek
İzmir gibi sevmek seni gönlünce
Sığabilmek sana rağmen kendi içine
Durabilmek dalgalanan şafakların ilk şahidinin son resmine
Bakarken ölebilmenin şehitliğinde
Senliğin ,senceliğin ,seccadeceliğin üçü aynı dinde
Aynı dilde müritleriyle
Doğabilmenin ıssız güneşlerde
Sevebilmek yenilerle
Yineleri cümlenin sonlarına getirmeden
Sonsuz sayısının masumluğu iz göstermeden
Ve bitmeden ilk kasidenin güzelliğinden
Sonlanan baharların bitmeyen amellerinden

Sen,doğan güneşin batıdan doğmasının son dileği olacak yapan
Sen,baharın sencelerin sanın dağılmasının sen dileği olacak yapan
Sen,dağlanmanın efkarının sarmaşıklarının yok olmasının sün isteği yapacak olan
Sen,son olmanın iknanın inkizarın ve inkarın yok olmasınım esin özelliği yapacak olan
Gözlerine esir,Kalbine şiar cennet yapan…