Irmakları soğurdum yüreğimle
Sıra sayısızca
Sen cümlenin ilk yüklemi son noktası
Düşmenin acısı olmazcasına
Sana yürekten seni sevmeyi vaatlerinde
Boğulmanın bir totemin hayatı mahvetmesiyle
Yükseltmesinin arasında yaşanan kaç uçlu cehennemde
Saklı kaldı hayatın orjini
Ne İsa’dan sonrası ne öncesi
Gözlerinin milatı hiçbir dinde duyulan hasretle anlatılmazdı
Gökler gök kubbe de iki renge boyanıncaya dek
Gözlerin hasretim,totemim ise var oluşumun üstüne düşen kılcal damar tanelerinin
Atar damarlarımda iple beklemesiydi
Ve gülümsemek ilk defa acı eşiğinden sonra sınırları belirledi
Takat gönlüme düştü ,sebat ise gözlerimde belirlendi
Soğrulmayla bükülen gönlüme karşın
Sedan bir sesi andırsa ,hüzün oranın başkenti
Esman bir sesi hatırlatsa,vedan oranın infilak edilişi
Orjin’in matematikle bile bana bu kadar zulm etmemişti…