2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
784
Okunma
Bir anofor içindeyim
Çıkış yolu arıyorum
Kör dünyanın göbeğinde
Denklerimi sarıyorum.
Göremedim yanan közü
Diyemedim en son sözü
Karıştırdım sözde özü
Dere tepe yürüyorum.
Hayat bana taktı çengel
Ne yaptıysam bana engel
Diyemem ki yat da yan gel
Muallakta duruyorum.
Sattığım hep veresiye
Çile Rabb’imden hediye
Neden böyle oldu diye?
Kaderime soruyorum.
Yazıp çizip, karaladım
Ardardına sıraladım
Sıkı sıkı saraladım
Dertlerimi dürüyorum.
Biliyorum belki erken
Gidiyorum vakit varken
Kendim zaten elde birken
Bir de seni yoruyorum.
Necati der yeter artık
Belki bir gün biter artık
Baca bensiz tüter artık
Saatimi kuruyorum.
Necati OCAKCI
22.12.2017
ANTALYA
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz