1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1962
Okunma
bir çocuk ağlardı külün dudaklarında
bir kadın silerdi köz yaralarını umarsız
bir adam giderdi ardında binlerce iz bırakıp
işte o gün ağıt yakardı martılar göğsümde
gitme diyemedim sustu dudaklarım
lakin giden ömrümdü küle karışıp
kırılgan sensizliğime bir adam gülerdi
bir avuç tebessüm yarası açardı göğsümde
yıkılırdı tüm umutlar dilenci avuçlarında
işte o gün zemheri olurdu tütün kokan sevdam
mahmudiye düzkaya
5.0
100% (6)
Cevap Yaz