GELİRMİ BİLMEM
Saçların kokusu sümbüle eşti,
Ocağımda her gün doğan güneşti,
Sevdiğimin hangi hali değişti?
İpek saçlarını tarar mı bilmem.

Benim hayatımın demirbaşıydı,
Kuru ekmeğimin katık aşıydı,
Damla damla gözlerimin yaşıydı,
Unutmak verdiği karar mı bilmem.

Gece gündüz ateşlere yanarak,
Gizli gizli “aşkım” diye anarak,
Gece üşüyünce beni sanarak,
Soğuk yorganları sarar mı bilmem.

Beni koydun ne işin var ırakta,
Zor olduğun anla halime bakta,
Ben burda üzgünüm, sende orada,
Bir telefon edip arar mı bilmem.

Onun için sevgim bir macera mı,
Unuttu mu kanattığı yaramı,
Bir an merak edip yanan şura mı,
Dönüp gelir bir gün sarar mı bilmem.

Ben rıza gösterdim böyle gidişe,
Adını haykırdım her gece düşte,
Bir kez demedi ki “ben geldim işte”,
Hasret zincirinini kırarımı bilmem.

Yıllar unutturmaz bana adını,
Zihnimde süslerim onun yadını,
Çıkıp gelse hayatımın kadını,
Erol’la vuslata erer mi bilmem.
22-12-17 Erol Köktaş