Namerdi bulunmaz, merdiyse çoktu
Türk’ün on binlerce yiğidi vardı
Zalime gül değil atılan oktu
Mazlumda kanayan yarayı sardı

Kendi tarihini kendi yazardı
Düşmanı yaşatmaz mezar kazardı
Bozkurt gibi ulur göğe kızardı
Sığmadı ovaya dağları yardı

Kurdular Asya’ya Oğuz otağı
Yirmi dört boyuyla ördüler ağı
Solu Üçoklardır Bozoklar sağı
Kayı, Bayat, Kınık, Kargın Avşar’dı

Teoman’la başlar Hakanlık şanı
Balamir, Aksuvar Bumin Kağanı
Hazarda Böri Şad Kut Bilge hanı
Uygur’u Karahan, Gazne Avar’dı

Bozkırlı Atilla, Cengiz Han, Timur
Korkudan Avrupa yanarken kor kor
Nice cihangiri, git Roma’ya sor
Çobanı Türklerdir, onlar davardı

Katunlar doğurmuş böyle aslanlar
Adına yazılmış nice destanlar
Battalgazi, manas, ve Alparslanlar
Kökleri Asya’ dan, ulu çınardı

Osmanlı kuruldu gürledi cihan
Sancağı üç hilal rengi kızıl kan
Çağ kapatıp açtı Fatih Sultan Han
Kafkas kartalının g/üttüğü Çar’dı


Hükmetti acuna adalet yaydı
Gündüz doğan güneş, geceyse aydı
Kırpınca gözünü yıldıza kaydı
Gönlünde yaşayan Hilal’i yardı

At sürdü dağlardan yemen çölüne
Bir nefes ulaştı hazar gölüne
Set çekti dünyanın dört bir iline
Adalet sınırı çizen mimardı


Anadolu Türk’e en son karakol
Söktüler temelden dağıldı kol kol
Samsun’a çıkınca Ansızın bir kul
Yaktı hür ateşi Türk’ü onardı

Onun şerefinden paye alanlar
Yayıldı dört yana haber salanlar
Kurtardı şehitler gazi kalanlar
Atatürk’e karşı düvel naçardı

Kimliğini verdi aziz millete
Mutlu Türk’üm derken geldi kuvvete
O yüce Türk tekrar, döndü devlete
Dosta düşmana da ince ayardı




Bugün ki gelinen Türkte son nokta
Dünün yamakları bu gün ki usta
Diline dolayan atıyor posta
Kimlikten Türklüğü tutup çıkardı


Ta mazide kalmış Türk’ün Atası
Unutup gitmektir tekdir hatası
Kutlansın ülkemde Türklük haftası
Sığmazdı yüreğe acunsa dardı
Dağılsa her yere bağrında nardı





Osman Onuktav
Kafkasi
20/12/2017





,