Kışla başlıyor derin sancılar
Ocakta yere serilip kar üstünde
Yürüyorum ufacık atılan adımlarla
Sigaramın külleri tükenmiyor
Ne o çok bildiğin zaman geçiyor
Nede kalemim’in mürekkebi tükeniyor

İlkbahar geliyor hissiyatler kaplıyor
Gündeliğimi ne hikmetse sokakların
Yolu dağ yoluna çıkmıyor buluşamıyorum
Çok sevdiğim doğayla yaprağı dalında
Yeşilimsi duayla meskensi halin hâlâ
Yoklar da özlemler desin


Yazda gelir eksik olurmu misk’i amber
Kokuları ulaşmak uykuyu ana
Kucağında bırakmak serinlemek
İstiyorum izin vermiyor kilometrelerce
Yürüdüyüm yollar belini büktüğüm
Zaman çalmış benden bir çok şeyi

Tekrar kış bağlanıyor tekrar ve tekrar
Yineler hep vardı dert yılı çekiyorum
Dört mevsim de gülemiyorum
Dört mevsimde aşk beşincisinde
Huzur niyaz ediyorum
Dört mevsim aşk dört mevsim sevgi
Benden uzak kendimi bildim bileli

Dört Mevsim Aşk

İbrahim KANDAMAR
09.02.2006