SONBAHAR

Ben harf harf dağıttım adımı
Bir cümle bile değilim artık
Klasik bir kadere aboneyim
Ödevim hep yenilmek anladım

Ben her şeyi sonradan anlıyorum
Demek de içimden geçmiyor ama
Böyle müzmin bir huyum var

İstedimki uyandığımda bir sabah
Yanımda sevdiğim yüzü çiçek dolu
Aşk manzaralı bir masada üzüldüğüm
Dakikalar yok olsun birer birer

Zorunlu mutluluk yasası çıkartsın akıllılar
Gözden ırak olan gönülden ırak olmasın
Ne olur kuş sesleri koysunlar gönlümüze
Erkekçe teke tek olsun kavgada dostlukta

Daha neler neler istedim de
Koca gönüllü tanrıdan
Hiçbirini vermedi
Bu yüzden işte öldürdüm kendi Tanrı’mı

Tuzundan bunalmış denizlerde yüzdüm
Kana kana susamış çeşmelerden içtim
İçim giderilmemiş isteklerle dolu
Bütün acılarımı insanlardan aldım

Ben şimdi başımı alıp gitsem
Kim üzülecek kim su dökecek yoluma
Kim taşıyacak keder dolu bavulumu
Gölgemi hangi kuşlar yiyecek

Kalbim yaklaştır kulağını yalnız sana
Anlatacağım
Bir yaşamı tek bir hatırayla doldurmak
Neymiş sende öğreneceksin

AKİF İNCE