1
Yorum
6
Beğeni
4,7
Puan
1026
Okunma
“O, bize hayat veriyor” dedi köle.
Zincirlerini kırmak isteyene, homurdanarak!
Göğsüyle iterek, ağzından köpürterek korkusunu.
İzleri çürütmüştü ruhunun dokusunu…
Gömütsüzdü bedeni ve leş kargalarına şölendi geleceği.
Yaşarken ölü, esaretin beden bulmuş hali.
Nicesi kürek mahkumundan farksız ya da daha zavallı…
Umudu vardı kürek mahkumun daha da kötüsüydü belki.
* Umutsuzluk hali salgın bir hastalık gibidir. Umutsuzluk cesareti soldurur ve esarete, savaşa susanlar en az zulmeden katil kadar katildir.
5.0
67% (2)
4.0
33% (1)
Cevap Yaz