Tanıdık değildir senin öğüdün
Ne desen ağlatmaz beni ağıdın
Sarayları basan o kırk yiğidin
Adın almadıysan Nihal Atsız’dan

Her gün savrulursun başka kucağa
Karanlık yayarsın köşe bucağa
Ateş yakamazsın varma ocağa
Od’un almadıysan Nihal Atsız’dan

Hayatın sıradan vasat her günün
Kanın kaynatmazsa öyküsü dünün
Hüzünlü gurbetin şanlı sürgünün
Tadın almadıysan Nihal Atsız’dan

Hilesi çilesi bitmez zulumün
Baharı bir türlü gelmez gülümün
Onurlu kavganın yalnız ölümün
Kodun almadıysan Nihal Atsız’dan

Elbet koruyamaz gülü dikenin
Elinde kalırsın seni çekenin
Derinde gizlenir kökün kökenin
Budun almadıysan Nihal Atsız’dan

Sırtımdan vuranlar davamda hakim
Yarayı açanlar başımda hekim
Bilemezsin yavrum dost kim düşman kim
Yadın almadıysan Nihal Atsız’dan
Z İ Y A A C A R
04.12.2017/KONYA