Şimdi sen gidiyorsun ya;
Takılıp rüzgârın kanatlarına…
Bilmediğim diyarlarda mekân kuracaksın.
Senin gitmen bir şey değil,
Beni yüreğimden vuracaksın.

Şimdi sen gidiyorsun ya;
Aklar düşecek yine saçlarıma…
Hüzün kokacak karşı dağın bulutları,
El edecek düşlerime;
Baygın bakışlım,
Ceylan gözlerin.
Yanık türküler söyleyecek
Gökçebel’in Kerem’i
Kezzapla yakacaklar
Sol yanımda yaramı.

Şimdi sen gidiyorsun ya;
Ellerim boşlukta kalacak.
Gerçekler senin heybende,
Benim hayallerim ne olacak?

Şimdi sen gidiyorsun ya;
Zil takıp oynayacak yarasalar.
Biliyorum bana kucak açacak
Senin bilmediğin mağaralar.

Şimdi sen gidiyorsun ya;
Ben de gideceğim
Geri gelmeyenler diyarına…
Ne yüzümü göreceksin,
Ne adımı anacaksın,
Ne sana sözler söyleyeceğim,
Ne de sen bana kanacaksın…
Ben geri gelmeyenler diyarında gözlerken yollarını,
Sen baharda çiçek açıp,
Sevdalar sunacaksın.

Şimdi sen gidiyorsun ya;
Bak yine hüzün çöktü dağlara,
Yine karardı Gökçebel’in başı,
Yine ay küstü gecelere,
Yine yıldızlar kaydı birer birer
Yine ben yalnız,
Yine ben kimsesiz,
Yine ben şiirler yazıyorum;
Kara bulutlar üstüne,
Yine türküler söylüyorum;
“Bu feleğin kastı ne”

Şimdi sen gidiyorsun ya;
Huzuru alıp gözlerimden,
Bırak vedalar sona kalsın,
Ben gözlerime topladım yağmur bulutlarını,
Sen git ki,
Yağmurlar yağsın,
Şimdi anlamazsın ciğer parem,
Senin gittiğini,
Ben gidince anlarsın…
Ben gidince anlarsın…