2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1922
Okunma
Sonsuz bir döngünün içinde kalmışım,
Nereye gitsem; sen ,ben ve en derin yalnızlıgım…
Ruhsal bir travma yasadıgım,
Şizofren bir sevda….
Sanki her gözümü acışımda
Güneşin her sabaha doğuşunda yeniden basşlıyor sensizlik;
Hep sessizlik, hep keder……..
Acılı gün doğumları yaşıyrum sensiz uyandıgım hergün.
Öyle boş bir odada atıyor ki kalbim
Sanki her ritimde gök gürlüyor,
her göz yaşımda sağanak ,
her içime atışımda karanlıgı şimşekleri cakıyor
yeniden basladı sandığım zamana.
sensiz gözümü her yumduğumda
10 şiddetinde depremler başlıyor yüregimde
Varolmaması gereken fırtınalar…
Sana olan susuzlugumu hatırlıyorum hep
Yastıgıma her sarılışımda
ve Aynı kabusla uyanıyorum
gece güne doğunca……..
Şiirin sahibi
Cevap Yaz