1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1172
Okunma
Bir kara saçlıya gönül vermiştim,
Gönlümü başıma yıktı da gitti.
Gül dalından ona gonca dermiştim,
Gönül kafesimden çıktı da gitti.
Dedim; kaşın kara, gözün eladır,
Dedim; güzelliğin başa beladır,
Dedi, her yer bana aynı sıladır,
Zifir gecelere aktı da gitti.
Aslında güzeldi yüreği özü,
Manalı bakardı o ela gözü,
Ama dinlemezdi sevgili sözü,
Bütün gemileri yaktı da gitti.
Dedim; ben hancıyım, kervanım olma
Dedim; “idam” yazan fermanım olma
Dedi; derdim büyüktür dermanım olma
Son defa masumca baktı da gitti.
Ela gözlerini arar olmuşum,
Hayalde saçını tarar olmuşum,
Aklına, fikrine zarar olmuşum,
Kara topraklara çaktı da gitti.
Kaytancı ne yapsın giden birine,
Gidenin kimseler konmaz yerine,
Damlalar yükleyip yar gözlerine,
Başına duvaklar taktı da gitti.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz