Felsefi bir şiir yazmaya çalışıyorum

Aşk

Ahiretten gönderilen üst yarısı tatlı su altı acı su olan sadece dudağımızda
Birbirine karışan bir içecektir.

Güneşi görmek için bütün gece beklemek gerek.
Ask deniz kenarında beklerken ayağını kumsal kavururken
Sevgilinin mavi gözlerine dalmaktır

Sonsuzluğa doğru hedefi bilinmeyen yolda kıvrıla kıvrıla gitmektir.

Yokluğunda seveni öldürten varlığında dirilten muhteşem bir dönüştür.
Ask bize ilk insandan umutsuzluğa karsı armağan edilmiş bir direniştir.
Ask bazen geçip giden göçmen kusun kanadına takılmaktır

Ask insanın direncini kıran bir gücsüzlüktü
Kimi zaman
Ask insanı insana kulluk ettiren bir
Duygu yoğunluğudur yenilemeyen.

Hiç asık olupda kibirlenen birini gördünüzmü
Yoksa ask bir zehirmidir akrebin kıskacında beslenen

Ask ondördünde karşılık beklemeden sevmektir.
Yoksa ask geceleyin ay vasıtası ile dünyayı aydınlatan bir ışık gibi
Ruhumuza iyilik aşılayan bir bal arısımıdır.

Ve göçmen kuşların bulutların üzerinden geçişini seyrettiğimiz gibi
Aklımızında geçişken duyguları olduğunu hissedeceksiniz.
Ve kaderimizin kalbimizle beraber tasarlandığını ôğreneceksiniz zamanla.

Aşklarımız kardeş gibi biz tarafından secilmemisdir.
Bu bizim kaderimiz
Yol aldıkça sonsuz patikalardan acıyı ve tatlıyı aynı anda idrak edeceksiniz.
Ve ask suyunu içtiğiniz zaman damağınızda nefis bir tadı kalacak
Fakat genzinizi ve yüreğinizi yanacaktır.