1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1389
Okunma
Ah o anılar
Günler, aylar ve yıllar
Önce baharımda çiçek olup açtılar
Sonra beni karda kışta
Yapayalnız bırakıp kaçtılar
Ah o anılar
Bugün yine bir sel gibi içime aktılar
Âdeta beni bir
Gecekondu gibi yıktılar
Ah o anılar
Bazısı dayanılmayacak kadar acı ve
Yakıcıydılar
Bırakın dedikçe beni, daha da ateşin
Ortasına attılar
Ah o anılar
Bazısı da baldan daha tatlıydılar
Aklıma geldikçe hâlâ
İçim sızlar
Çünkü bir daha yaşanmayacak kadar
İmkânsızlar
Ah o anılar
Yine beni yapayalnız çöllere saldılar
Ama kendileri
Buzlu camların gerisinde kaldılar
Ah o anılar
Sanki geçmişten
Bugüne kurulan tuzaklar
Dün kadar yakın, masal kadar uzaklar
Mesut ÖZÜNLÜ, Ankara, 25.11.2017
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz