Ey tükenmez derdim, aşk denilen hal
N’olursun başıma gelme vicdansız
Kaf dağından daha uzaklarda kal
Ansızın kapımı çalma vicdansız


Kendi halimdeyim bırak peşimi
Çıkmazlara sokma artık işimi
Kâbusa döndürme hayal, düşümü
Divane aklımı çelme vicdansız


Kaç kez sevdi isem öyle pişmanım
Sevilen nezdinde filan, feşmanım
Bilirim ki sensin ahir düşmanım
Gözümde yaramaz olma vicdansız


Düz yolda giderken şaşmasın yönüm
Zalim bir tecrübe dündeki günüm
Lütfen böyle kalsın bırak bugünüm
Aklımı başımdan alma vicdansız


Halden anlayanı beni bulmadı
Yoruldum sevmeye takat kalmadı
Gönülden sevsem de yüzüm gülmedi
Beni mahzun, melül kılma vicdansız


Desene, sevdim de mutlu mu oldum
Ellerim bağrımda tenhada kaldım
Pişmanlık elinden saçımı yoldum
Hüznün deryasına salma vicdansız


Acılar çekince can yarasından
Telaş ile çıktım aşk sırasından
Gel eyleme, bunca kul arasından
Arayıp da beni bulma vicdansız



22.11.2017