Bir balığın feryadı
Bu feryat son demlerinde
Suya dokunuşu sarıyor
Göçmen kuşları sonraları
Gülümsüyor Fırat’ın sesizliğiyle
Haşır neşir göz temasını
Buluyor kendinde okyanus
Serinliğini özler oldum

Nefes alırım diye tatlı sulara
Arıyorum ama nafile ciğerler
Küskün ciğerler yangın yeri
Yaşıyorum evet yaşamak
Denirse bunun adına

Solungaçlar ters sarmalıyor
Benden olmayan beni
Yaşam ünitesinde tutuluyorum
Lakin her an kör balıkçının
Ağını seçebilirim kim bilir
Belki bir garibanın sofrasını
Süslerim hayır etmiş olurum


Boynu bükük yavru balıklar
Sarıyor dört bir yanımı birazcık
Şefkat istiyorlar birazcık adalet
Dünü mü yarınıma taşıyorum
Kal bizimle diyenler var
Keşke kalabilsem mecnunisi

Olmuşum seyyar duraklar
Beni bekler kıymetsiz bir
Balığım işte tencerenin
Dibindeki son et parçası
Belki de midede baş gösteren
Son kılçık inlemesi bir balığın
Küçük yaşamıydı paylaşmak
İstedim sizlerle teşekkürler



İbrahim KANDAMAR
12.02.2007