Kördüğüm adlı bir masalın içinde buldum kendimi ,

Bütün bildiklerimle savaştım ama nafile ,

Çıkamadım içinden bir türlü yolu bulamadım ..

Bilmediğim bilmecelerle kayıplaştım ..

Son gördüğüm karanlığın için de bir ışık ..

Defalarca baktım ,

Hani hep olur ya ufak da olsa hep bir ışık vardır ..

Güç aldım kuvvetlendim ve yürüdüm ..

Gözlerimi açmaktan korkarcasına uyanmak istemedim ..

Masaldı yaşıyordum , ve yaşayacaktım bitene kadar ...

Sonunun nereye gideceğini biliyordum aslında ,

Bıraktım her şeyi öylece ...


Nefesimi tuttum ve can noktamla buluştum içimde ...

Saniyeler dakikaları getirdi ,

Dakikalar saatleri ..

Ama nafile ...

O ışık hiç büyümüyor ,

Gidildikçe uzaklaşıyor ...

Masalın içinde kabus yaşamak gibi ,

Pes etmeden savaşmak gibi ,

Masal olduğunu bilerek direnmek ,

Ve bir yaşam gibi ama yaşanmamış hali ...