2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
687
Okunma
Varlığınla tüm dünyama ışıdın,
Babalığa pişiyordum bebeğim!
Ölümünle beni hüzne taşıdın,
Yokluğunla üşüyorum bebeğim!
Sen toprakta böyle yatarken sessiz;
Yürüyorum sabah akşam adressiz;
Senden sonra kalakaldım nefessiz;
Sanma ki ben yaşıyorum bebeğim!
Yıllar oldu ahretine göçeli
Ecel denen o şerbeti içeli
Baharlarım sensiz çiçek açalı
Özlem olup taşıyorum bebeğim!
Adın ile yaradana çağrımda
Gece gündüz ateş yanar bağrımda
Hasretin var solumda ki ağrımda
Sabır ile aşıyorum bebeğim
Unuturum sandım bir gün seni ben;
Unuturum sandım pembe teni ben;
Unutmuştum gideceğim yönü ben;
Şu aklıma şaşıyorum bebeğim!
Bu gidişin çok dokundu kanıma,
Tak etti bak bu ayrılık canıma,
Bekliyorum, gelmiyorsun yanıma.
Bende sana koşuyorum bebeğim!
İbrahim COŞAR
5.0
100% (1)
Cevap Yaz