"Bu gidişle acından ölür" demiş birisi
Yokluğun ellerinden tuttuğum yalan değil
Bu hâle koyan beylerin başına darısı
Bedduayı siteme kattığım yalan değil

Devir değişti, ocak bir maaşla tütmüyor
Bankaya yatan para artık eve gitmiyor
Kemer sıkmak açlığı gidermeye yetmiyor
Bazı gecelerde aç yattığım yalan değil

Geçtikçe aylar yıllar borcum boyumu aştı
Alacaklılar birer birer ardıma düştü
Ödenmesi gereken yetmiş, önceden beşti
Faiz faiz üstüne bittiğim yalan değil

Sıra bekliyor bilmem kaç icranın dosyası
Silinir mi gönülden umutsuzluğun pası
Boşuna toplamadık evi, tarağı, tası
Çare kalmadı diye sattığım yalan değil

Ya ayak uzun geldi ya yorganımız kısa
Şöyle bir doyamadık, yemedik tıka basa
Sosyal adalet bu mu ? Hani fakire yasa
Ara sıra düzene çattığım yalan değil

Modern kölelik, karın tokluğuna bin emek
Aslanın midesine inmiş doyumluk yemek
Yaşayarak öğrendim, yokluk demek ne demek
Yoğurdu üfleyerek tattığım yalan değil

Ne bir ışık ufukta ne görünürde kara
Hayatın denizinde boğuluyor fukara
Sandalı kürekleri tek tek atıp sulara
Yüzmeye çalıştığım battığım yalan değil

Toplumda genel yara sadece benim değil
Ruhum bile yoruldu yanlız bedenim değil
Ya "Diz çök" der kaderim, ya bük boynunu eğil
Gururu bir kenara attığım yalan değil
Vedat ÜNAL/ ÇORUM 2017