Aylardan aralık daha on yaşım
Kapkara çöküyor bu sene kışım
İçimde yangın var sancılı başım
Gökten çatımıza karlar düşüyor
Bir kefen sarmışlar annem üşüyor

Sokak diz boyu kar yolda bir karış
Kadere sitem var Hakka yakarış
Bazen bir suskunluk bazen haykırış
Duyan kadın erkek bize koşuyor
Bir kefen sarmışlar annem üşüyor

Vakit ecel, saat ölümde durmuş
Kardeşlerim ağıt meclisi kurmuş
Ah ! ölüm acısı ne kadar zormuş
Yüreklerde feryat figan coşuyor
Bir kefen sarmışlar annem üşüyor

Çileli otuz yıl sararmış yüzü
Çenesi bağlanmış kapanmış gözü
Güzel anam kime bıraktın bizi
Keder ciğerimi fena deşiyor
Bir kefen sarmışlar annem üşüyor

Böyle hissetmezdim ürperir tenim
Yaş küçük dert büyük sahibi benim
Annemin üstünde benim kefenim
Sağlamdı diyorlar herkes şaşıyor
Bir kefen sarmışlar annem üşüyor

Bu gidişe kalbim hiç inanmıyor
Her yanım kor yanlız içim yanmıyor
Halini görsem de aklım kanmıyor
Bir nabzına bakın belki yaşıyor
Bir kefen sarmışlar annem üşüyor

Uzatsam tutamaz artık elimi
İşte götürüyor bahar yelimi
Şefkat kucağımı gonca gülümü
Yeşil tabutta dört adam taşıyor
Bir kefen sarmışlar annem üşüyor
Vedat ÜNAL/ ÇORUM 2017