.............................................................................................."Anladım ki ağaçlar,
........................................................................Toprağa acı verdikçe büyüyorlar."



Boşuna sevmişim, boşuna yanmışım.
Bunca hasreti, acıyı boşuna çekmişim.
Boşuna umutlar büyütmüşüm.

Benim olmayan aşka inanmışım.
Kendimi boşuna yakmışım...




Göz yaşlarım sel olmuş, ağlamışım.
Yazmışım, söylemişim, yalvarmışım.
Rüyalarımda sayıklamışım,

Hayallerimde bile ona koşmuşum
Kendimi boşa yormuşum...




Benim bu aşkım, aşkla yanışım,
Körü körüne aşka bakışım.
Benliğimi, özümü, ömrümü verişim,

Kendi kalbimi kendim vurmuşum.
Kendimi boşuna harcamışım...




Aşk yalanmış, sevmek yokmuş, bilmemişim
Kendimin çıkardığı bir savaşta,
Aşk meydanında yüreğimle dövüşmüşüm,

Ve nihayet kendi kendime yenilmişim.
Ben.. Yaşam savaşında kalbimi katletmişim...