gülüşlerine tutkun kalbim
sızlamıyor
herşey çocuk gibi küçücük kaldı
bir tek hüznü tam yaşadım
hüznümden masallarımı yazdım

zikredince seni küçülür dilim
nefesin olmayınca
ömrümden yıllar eksik sayılır sanırdım
nasılda kandırmışım telaşlarımı.

dert istiyorsun benden
dertle doyulmaz ki
derdim bana yetmiyor
dert olansa gelsin senden
demem için henüz çok erken.

oy namahreminde kuralsız yaşayan düş
kendisine düşman insan
dag diye seni taşımışım
tövbe olsun
bir daha adını sayıklarsam
nasıl olsa merhametin eni boyu da var hani.

gece karadır namahreminde
en azgın renge yenik şey
karası aşıktır gündüze
ne kerem,ne mecnun
ne mem’in tutkusu sevdalarına
böylesi kaç aşk konmuş yeryüzüne
ben de bilmiyorum?

oy gölgesine basan ses
gümüö kanatlı insan
yıldızlar söner,ay paralanır sonra
yıkılır evren
düşer sensizlik kendi dibine
nasıl bir anlam bağlar
insan karanlığında yokolmuşsan
sensizliğin düşer günah taşıyan
sessizliğinin peşine.

yıldızlar da dökülür gökyüzünden
felsefesi hafiftir
sancısı başlar hayatin
iki dengesiz gözyaşı kadar
ırmaklar durulur,
yollar zamansız gidilir
lime lime aşkın dökülür gözümden
kör olurum kasırga hallerine
tutkum köle rolü alır hayatın sahnesinde
ve bir insanlık komedisi seyredilir
namahreminde.

kandillerin bir ömrü var
kainatların biriktiği bir nokta
aşk ne ki bu kutsal tutkumun yanında
sana varmak içindir çırpınışı ruhumun
ruhum sana varmaya asırlar sayar gibi durur
oysa boş bekleyişler taşırım
ekmek kırıntıları dolu şiir çantamda.

sevgi küçücük damladır
be kadın
ruhuma can vermen nedensiz mi,
sen hiç golf oynayan martılar gördün mü
okyanusunu yaratır ayet gibi tutkum
aç kaldığında
semasına dargın dargın söndüğünü
bir yüreğin?

bugün tuaf bir uyku var gözlerimde
ne hava içimi açar ne de su
boğuluyorum insan sıcağında
dokunmasam düşlerine
namahremin dökülür
birde koynunda kıvrandığın
batılı günahlar;
nasıl olsa bir aşk komedisi
oynarız
kavga ederek barış adına.

bugün gözlerime açılmayın dedim
fırtınalarıma durun dedim
uğultunu dinledim
kıyılarında nefes
serzenişlerin,
ve namahremine saklanmıştı
tüm gidişlerin.

Zeki Nurçin