Deli baharın,
Aklını oynatmış olması kat’i
Gecesine sarınmışsın…

Gece…
Erken inerdi hâlbuki gözlerine
Akardı koynuna Leyla’nın yerine
Tam da can suyunu dökmüşken
Dara düşmüş ağacın dibine
Bu ne…

Hasretse niye
Vuslatsa neyine
Dar zamanlar bunlar
Yol belli, yolculuk şimdi
Kimin derdi içindeki
Kime bu
Meçhulüne yelken açtığın
Mendireğinde gülüşümü sakladığım
Yelkenli…

Çık diyor yola kör iblis
Geciken her vakti eyle gönlünde
Geril artık, gelenin önüne

Dur demez… adeti değil
Eylen demez… töresi tutmaz
İnatsa bu inadını tanımaz
Velev ki kalsa
Senden sorarlar hesabını
Giderse ahım kalır saçlarına
Yanarsa, yağar üstelik

Suçüstü basar hilâl
Sürüsü yitik çobanın hikâyesini
Dökülürken kuruyan dudaklarımda

Yar uğursa sevda kusur
Kaf ihfa’ysan Elif vefa
Hangi sorguya vursalar bu başı
İsmi sır olur aklında üşüyen
İlle de sağ eli…

Can bilmeden düşer
Gayrında kaybolan
İmsiz mezara…



........ASRAN