Hâlâ seni seviyorken ölmeliyim
Soğuk toprakta uzanırken öylece
Senden bir parça götürememişsem kalbimde
Mezarımda çiçekler açmaz
Biliyorum
Hâlâ seni seviyorken ölmeliyim
Hayattayken yaşamayanlara ölünce mezar kazmazlar
Bilirsin
Seni özlemediğim,düşlemediğim zamanlar pek yaşıyorum sayılmaz
O yüzden hâlâ seni seviyorken ölmeliyim
Hem çiçekleri de severim
Hâlâ seni seviyorken ölmeliyim
Mutlu bir rüyadan sonra belki
Ya da sabah ilk sigaram henüz bitmeden
Radyoda güzel bir şarkı çalarken
Belki kitaptaki bir karakter seni hatırlattığında bana
Sana benzer birini gördüğümde
Yahut aynı parfümü sürünmüşse seninle
Gün batımına karşı
Olmadı uyumadan üç beş dakika önce
Ama mutlaka seni seviyorken ölmeliyim
Böylece seni ölene kadar sevmiş olurum
Ruhum da rahat eder belki öbür tarafta
Hem çiçekler açsın isterim yatağımda
Soğuk toprakta uzanırken öylece
Güzel görünmek isterim sana
Ağlamazsın böylece
Şimdi bir şiirde seninle karşılaştım
Hâlâ seni seviyorum
Ölmeliyim